Gminny Ośrodek Kultury w Mogilanach

Cudeńka z nici - wystawa

Irena Domagała: próbnik haftów
Ewa Dubas: szydełko, hardanger
Małgorzata Grochola: koronka klockowa
Baeta Jarema: szydełko, koronka klockowa
Władysława Kadula: frywolitka
Anna Krzanik: szydełko, haft toledo, haft richelieu
Maria Krzysztofek: frywolitka
Stanisława Kuczyńska: druty
Iwona Poproch: szydełko
Zofia Sienicka: haft angielski, haft richelieu, płaski
Bożena Szczęsny: szydełko
Dorota Twardowska: frywolitka, koronka klockowa
Maria Walaszczyk: druty
Anna Wantuch: haft matematyczny
Jadwiga Węgorek: szydełko, haft toledo, haft cekinowy, haft angielski, haft richelieu, haft krakowski, haft krzyżykowy, hardanger, haft cieniowany i mereżka
Krystyna Zacharias: koronka klockowa
Genowefa Zygmunt: siatka – filet wiązany

PREZENTOWANE TECHNIKI NA WYSTAWIE:

Koronka szydełkowa:

Szydełkowanie jest najłatwiejszą sztuką koronkarską, gdyż wszystkie podstawowe oczka wykonuje się w ten sam sposób. Jednak jest wiele splotów, które dają niezliczone możliwości zestawień. Obecnie szydełkiem można dziergać zarówno odzież: czapki, szaliki, bluzki, jak i rozmaite ozdoby koronkowe i serwetki. Narzędziem wykorzystywanym w tej koronce jest szydełko, za pomocą którego przeciąga się nitkę tworząc słupki, półsłupki, łańcuszek itp.

Siatka – filet wiązany:

Odmiana koronek wiązanych z nici lnianych lub bawełnianych, o strukturze czworobocznej lub rombowej siatki, wzbogaconej dekoracyjnymi motywami haftowanymi. Siatka wykonywana jest węzłami siatkowymi, następnie zostaje naciągnięta na ramę albo tamborek i za pomocą igły pokryta wzorami nicią przy użyciu różnych ściegów, zwłaszcza techniką cerowania na siatce.

Druty:

Wyroby na drutach to łatwe hobby, potrzebujemy dwa druty proste lub połączone żyłką, wełnę lub nici. Za pomocą drutów tworzymy z nici wzór, który jest kombinacją oczek prawych, lewych oraz narzutów. Wykonujemy różne arcydzieła: czapki, szaliki, swetry czy przeróżne serwetki.

Koronka czółenkowa - frywolitka:

To bardzo stara technika koronkarstwa, nie jest sztuką trudną, choć wymaga odpowiedniej dozy cierpliwości, zdolności manualnych i czasu. Potrzebujemy dwa czółenka, nici, szydełko i oczywiście nożyczki do odcięcia nitki, gdy praca będzie gotowa. Wzór tworzy się za pomocą nici wiązanej najczęściej w formie kółeczek i łuczków.

Koronka klockowa:

Jedna z trudniejszych i najstarszych technik koronkarskich, wykonywana jest przy pomocy podłużnych klocków. Na klocki są nawinięte nici (najczęściej lniane, bawełniane lub jedwabne), wzór przypięty do wałka, leżącego na stojaku. Za pomocą klocków przeplata się nici według wzoru tworząc np. serwetkę i upina na wałku za pomocą szpilek.

Haft cieniowany:

Wykonywany jest dwoma ściegami, dłuższym i krótszym na przemian. Nazywany się również haftem atłaskowym lub malarskim. Technika ta znakomicie nadaje się do cieniowania kolorami i stwarza wrażenie zastosowania technik malarskich do wypełnienia wszystkich większych powierzchni.

Haft mereżka:

Jest to technika haftu ażurowego, polegająca na tym, że wysnuwa się nitki z tkaniny zawsze w jednym kierunku. Przed wycięciem nitek należy dokładnie obrębić brzegi z obu stron okrętką. Brzegi mereżki, gdzie nitki nie będą wycinane, obszywa się różnymi ściegami powodującymi podzielenie nitek na pęczki. Ściegi używane do obrzucania brzegów mereżki to: ażurek ściągany, piłeczka, ścieg obrębkowy.

Haft toledo:

Siateczka „toledo” to jeden z podstawowych haftów z rodzaju ażurów wysnuwanych. Precyzyjną siatkę uzyskuje się przez wyciąganie i podcinanie nitek, stanowi ona podstawę haftu. Haftem tym wykonuje się motywy roślinne oraz wypełnia różne formy geometryczne. Najczęściej haft ten bywa łączony z haftem wypukłym i ażurowym.

Haft koralikowy - cekinowy:

Haft ten jest jedną z najstarszych metod zdobienia i dekorowania stroju, jest techniką pracochłonną. Haftuje się nim za pomocą nici i koralików występujących na przestrzeni wieków w różnej postaci: od ziaren i kości przez złoto, aż po dzisiejsze szklane formy i cekiny.

Haft angielski:

Rodzaj haftu ażurowego. Za pomocą igły i nici wyszywa się małe dziureczki, ułożone w różne wzory. Haft ten jest często łączony z haftem płaskim.

Haft richelieu:

Haft wenecki biały z dzierganymi ażurowymi kompozycjami, zapełnionymi słupkami, pajączkami, przęsełkami w miejscu wyciętej tkaniny. Nazwa pochodzi od nazwiska kardynała Armanda Jeana Richelieu.

Haft hardanger:

Jest odmianą haftu liczonego, tworzonego za pomocą ciętych ażurów i siateczkowych ściegów wypełniających. Pierwszym krokiem jest obszycie konturu ściegiem płaskim, kolejnym – wyciągnięcie części nici ze środka obszytego konturu, pozostałe nici tworzące kratkę obszywa się na okrętkę. Podstawą wzoru są motywy geometryczne, wykonywane pojedynczo lub powtarzane. Swoją nazwę zawdzięcza norweskiemu miastu Hardanger, gdzie ozdobne naszywki stanowiły element stroju narodowego.

Haft płaski:

Haft ten wykonywany jest nicią białą, kolorową lub metalową bezpośrednio na materiale bez podkładu. Można go zastosować na dowolnym materiale, np. bluzce, jeansach, pościeli, materiałowej torebce itp. Polega na wypełnianiu kolorowymi nićmi konturów rysunku.

Haft krzyżykowy:

Haft jest uzupełnieniem haftu gobelinowego, ściegiem ozdobnym, cieszącym się wielką popularnością. Wzory wyszywane tą techniką są łatwe dla hafciarek, używa się zazwyczaj igły z tępym końcem i haftuje na kanwie lub płótnie.

Haft matematyczny - liczony:

Można wyszywać go na papierze lub materiale, nici są dowolne w zależności od wielkości wzorów. Najważniejsze to wybrać wzór i w szablonie wykłuć dziurki, najlepiej szpikulcem. Nitki prowadzimy od dziurki do dziurki przechodząc po lewej stronie pracy, używając cienkiej igły.