Oferta artystyczna Zespołu Regionalnego „Mogilanie”

Utworzono: środa, 14, wrzesień 2016 12:03

Zespół Regionalny „Mogilanie” jest wielopokoleniową grupą osób, która z zamiłowania do tradycji minionych pokoleń stara się kultywować stare obrzędy i zwyczaje podkrakowskich wsi. „Mogilanie” szerzą wiedzę o rodzimym folklorze pokazując na scenach w kraju i za granicą, jak dawniej bawiła się i pracowała społeczność wiejska Mogilan i okolic.

 Na programy zespołu składają się krótkie dialogi oraz tańce, śpiew i muzyka grana na żywo. Wielopokoleniowość grupy pozwala na pokazanie różnorodnych tańców – tych majestatycznych tańczonych dawniej przez osoby starsze (m.in. chodzone, sztajery, walczyki) i tych bardziej energicznych i zadziornych tańczonych dawniej przez osoby młode (m.in. oberki, krakowiaki, polki). Kapela Zespołu Regionalnego „Mogilanie” odzwierciedla skład dawnej kapeli podkrakowskiej w składzie instrumentalnym: basy, sekund, heligonka, trąbka, klarnet.

 

Zespół może pokazać widowiska opisane poniżej:

 

Karcma – dzięki programowi przenosimy się do karczmy z przełomu XIX i XX wieku. W karczmie panuje nastrój ogólnej wesołości. Spotkanie na zabawie jest okazją do potańczenia, zaśpiewania ulubionych piosenek czy przyśpiewek, ale też do zalotów młodych parobków i panien na wydaniu. U karczmarza można kupić piwo z beczki albo „gorzołkę na łańcuchu”, z czego szczególnie chętnie korzystają „chłopy”. Zabawa trwa do późnych godzin nocnych.

 

 

Comber babski - na koniec karnawału, w zapusty, był taki dzień, kiedy to baby rządziły w karczmie. Tego dnia mogły pozwolić sobie na więcej niż zwykle. Mogły przyśpiewać muzyce, zażyczyć sobie konkretną melodię a i coś mocniejszego niż piwo zamówić u karczmarza. Jednak najważniejszym wydarzeniem tego wieczoru było swatanie starych kawalerów ze starymi pannami.

Rekruty – mężczyźni powołani do wojska opuszczają swoje rodzinne strony, by służyć Ojczyźnie. Kobiety pożegnały swoich mężów, ojców i narzeczonych w wielkim smutku, nie mając pewności, czy kiedyś jeszcze będą miały szansę ich zobaczyć. Pożegnanie z mężczyznami rozpoczyna trudny okres życia wsi – kobiety muszą same zająć się wszelkimi pracami, wykarmić dziatwę. Jednak mimo to nie tracą nadziei i pogody ducha.

Po jakimś czasie mężczyźni szczęśliwie wracają z frontu. Jagusia szczęśliwie doczekała się powrotu swojego Jasia i widowisko kończy się weselem tej pary. Program został opracowany przez Marka Harbaczewskiego na jubileusz XXX-lecia działalności artystycznej Zespołu Regionalnego „Mogilanie”.

Wesele mogilańskie - wesele na wsi było wydarzeniem, w które zaangażowana była nieomal cała wieś, a każdy miał swoją ściśle określoną rolę. Są tu rodzice młodych, rodzice chrzestni, drużbowie, starostowie, dalsza rodzina, kucharki, pomocnice. Takie wesele mogło trwać i tydzień. Z przyczyn oczywistych zespół prezentuje wersję skróconą, jednak wszystkie główne elementy całości zostały zachowane. 

Swaty – Jagusia jest już panną na wydaniu. Przychodzi do niej czasem Jasiek i młodzi wyraźnie mają się ku sobie. Jednak ojciec dziewczyny o Jaśku nie chce słyszeć. W jego opinii dla Jagusi lepszy na męża będzie Teoś – syn organisty. Koniec końców dziewczyna zostaje wyswatana, a w chałupie przychodzi czas na zabawę, tańce i śpiewy.

 

 



Mogilańskie dożynki – po skończonych żniwach społeczność Mogilan przychodzi na dwór do państwa Konopków z dożynkowym wieńcem. Czas wytężonej pracy w polu zostaje wynagrodzony zabawą – muzyka i trunki zostają opłacone przez państwa Konopków. Chłopom nie pozostaje nic, jak się bawić – pić, tańczyć, cieszyć się zebranym plonem i chwilą wytchnienia po pracowitym okresie żniw.

 

Oczepiny na prywatnym weselu – dawniej wesele było obrzędem - dniem magicznym dla państwa młodych i ich rodzin. Punktem kulminacyjnym wesela były oczepiny, podczas których panna młoda była przyjmowana do grona mężatek - symbolicznie pokazywała to chusta czepcowa wiązana na jej głowie. Zespół podczas oczepin na prywatnych weselach pozwala sięgnąć do tradycji; starościny wiążą na głowie panny młodej chustę czepcową, a chłopy tłumaczą panu młodemu, w jaki sposób swoją żonę od starościn i panien wykupić. Śpiewy, tańce i przepiękne stroje niezmiennie zachwycają gości weselnych i sprawiają, że wesele pozostaje w ich pamięci na długie lata.

 

 

 






Program kolędniczy ­– radosny czas Bożego Narodzenia był świetną okazją do wspólnej zabawy. Po wsi wędrowały grupy kolędników zachodząc od domu do domu i rozweselając domowników swoim krótkim przedstawieniem. Zespół pokazuje tradycyjną grupę kolędniczą z turoniem, Żydem, cyganką oraz okolędowanie córki gospodarzy, która jest na wydaniu. Program kończy się wspólną zabawą kolędników z domownikami.

Autorką większości programów zespołu jest pani Janina Kalicińska, choreografem pan Marek Harbaczewski, nad śpiewem czuwa pani Izabela de Lehenstein Werndl. Całości widowisk dopełniają barwne krakowskie stroje, wykonane po konsultacjach z pracownikami Muzeum Etnograficznego w Krakowie.


„Mogilanie” mogą występować przy okazji wydarzeń takich jak:

 

Zapraszamy do współpracy!

 

Kontakt:

GOK w Mogilanach

www.gok.mogilany.pl

gok@mogilany.pl

 Tel. (+48) 12 270 16 12